|
|
De voeten van de waterdrager
Het beeld getiteld “De voeten van de waterdrager” is 1,36 meter hoog bij 1,24 meter lang en 1,52 meter breed. Het wordt in zijn
geheel in brons gegoten en heeft een blauwe patina kleur. Het beeld bestaat uit twee grote voeten die iets onder de kuiten worden afgesneden
door een ronde waterrimpeling. “De voeten van de waterdrager” wordt geplaatst op een aan te leggen kunstmatige heuvel van 60
centimeter hoog op de kleine rotonde van het kantorenpark de Aa.
Verkenning
Onze eerste wankele pasjes als klein kind werden door de ouders toegejuicht. Het maakt niet uit waar men woont of hoe welvarend men is;
op het moment van de eerste schreden kijkt de mens rechtopstaand de wereld in. Met dit in gedachten vroeg ik mij af hoe een beeld te
bedenken dat in een harmonieuze verhouding staat tot de omgeving, Een verticaal gericht beeld was gezien de hoeveelheid bomen en de
tussenruimtes geen optie. In mijn visie vraagt het beeld om een horizontale uitstraling.
Geschiedenis
De omgeving waarin het beeld geplaatst gaat worden bestond vroeger uit water. De bronzen voeten van het beeld staan ‘in het water’
en verwijzen naar de tijd waarin de omgeving van Wierden voor het grootste gedeelte uit water, drassige weiden en woeste gronden bestond.
Eeuwenlang heeft men moeizaam zijn weg weten te vinden door dit gebied. In de geschiedenis over Twente zijn verschillende verhalen over het
wegzakken in de modder. Als men al schoenen had, bleven deze vaak steken in de modder en was men genoodzaakt blootvoets zijn weg te vervolgen.
Het drassige land was alleen op de hoger gelegen plaatsen te bewonen. De voeten die ik heb gemaakt zijn buitenproportioneel en staan voor de
strijd die de mens moest leveren om in dit gebied te kunnen bestaan. Een bestaan onder barre omstandigheden als kou en vochtigheid. Van wie
zijn de voeten? Misschien behoren ze toe aan een landbouwer of schipper. Of zijn het de voeten van een vrijgekomen lijfeigene die liever bij
zijn heer bleef in plaats van gebruik te maken van zijn nieuw verworven vrijheid? Of zijn het misschien de afgehakte voeten van een ter dood
veroordeelde moordenaar? Onderging die hetzelfde als de moordenaars ten tijde van koning David alvorens zij werden opgehangen? Een praktijk
die in Oost Nederland bekend was. “De voeten van de waterdrager” staan nu geduldig te wachten. In een ontspannen houding met de
handen op de rug gaat de tijd aan hen voorbij…
Wateroppervlakte en Ruimtebeleving
De voeten staan in het water en hebben zich kort daarvoor bewogen. Hierdoor ontstaan rimpelingen in het water. Cirkelvormig golft het deze
beweging van bovenaf het beeld naar de randen van de rotonde. Door het beeld op een kunstmatige heuvel te plaatsen wordt dit versterkt.
Mede hierdoor heeft het een horizontale werking op het landschap. Het is alsof de omgeving weer onder water staat en wij onder het water
kunnen lopen of / in onze gemotoriseerde auto (onderzeëer?) – rijden. Vanuit deze positie is er een zichtbare onderwereld, de
voeten van het beeld. Alles wat er boven het beeld uitsteekt behoort tot de fantasie van de kijker. In die bovenwereld groeit het beeld.
Boeddha, Christoffel en de Waterdrager
Voeten in het water is een veel gebruikt thema in de schilderkunst en verwijst vaak naar de doop van Christus door Johannes de Doper. In
oude verhalen als sagen en sprookjes bestaan reuzen met voeten zo groot als een mens. De vergulde heilige Christoffel bovenop de kerktoren
in Roermond heeft enorme voeten. In de beeldhouwkunst die mij recentelijke imponeerde (en inspireerde). In de grotten van Dun Huang, in
China zag ik door de kleine ingang een vorm die na de ruimte te zijn binnengetreden een klein detail bleek te zijn van een 42 meter hoog
Boeddhabeeld.
Voor grote voeten hoeft men gelukkig niet meer helemaal naar China of naar de kerktoren in Roermond. In het park De Aa komt u ze tegen
“De voeten van de waterdrager”. AB
|
|
