De beelden zijn gemaakt met medewerking van veel mensen. Op de foto twee kunstenaars die hieraan hebben meegewerkt. van links naar rechts Ton Lammers, Deddy Pattirua en André boone.

Op zijn reizen om de wereld kwam hij ze overal tegen. Vogels. "Samen met vissen is dat een van de weinige diersoorten die je zowel bij de eskimo's als in Afrika vindt", vertelt beeldend kunstenaar André Boone.

Toen de Stichting Kunst Mondiaal hem vroeg met een beeld bij te dragen aan het Festival Mundial hoefde hij over het motief daarvoor dan ook niet lang na te denken. Het resultaat zijn twee ' enorme bontgekleurde, houten struisvogels, zeventien breed en bijna acht meter hoog, met de cryptische verwijzing ART1 in hun bek.

Het idee voor een beeldende kunst-bijdrage aan het Festival Mundial komt van Wim Verhoeven van de Tilburgse Stichting Kunst Mondiaal. Ik verzin graag presentatievormen voor beeldende kunst die nog iets onverwachts hebben en inspelen op de actualiteit; iets wat je in de hermetische wereld van musea en galeries nauwelijks meer aantreft. Grote festivals lenen zich daar bij uitstek voor en zo breng je de kunst ook weer een beetje naar de mensen toe", aldus Verhoeven.

Na overleg met het COS vond hij André Boone de meest geschikte kandidaat voor de uitvoering van dit experimentele project. Boone, die al eerder bijdroeg aan de multi-culturele tentoonstelling Double Dutch van de Stichting Kunst Mondiaal, weet namelijk als geen ander de moderne jongerencultuur van grafitti en strips op een speelse maar ook integere wijze te koppelen aan het cultuurgoed uit andere werelddelen. Zo zijn Andre Boone's kleurrijke struisvogels meer dan alleen een mooie krul rond het podium.

"ART 1 verwijst bijvoorbeeld naar het eerste artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens wat in een woord samengevat over verdraagzaamheid gaat. Iets waar je als rechtschapen mens niet omheen kunt", aldus Boone. ,,Maar het blijft meestal alleen bij dit woord. Want wanneer de mensenrechten daadwerkelijk geschonden worden, steekt men zijn kop in het zand, in plaats van hem op te heffen, zoals mijn struisvogels doen."

Ondanks deze achterliggende serieuze moraal gaat het er Boone vooral om dat de mensen genieten van zijn beelden. Daarbij maakt hij zich over de zeggingskracht en werking van de toch wat dunne vormen niet druk. "Dan knallen we er gewoon nog wat extra pigment of neon tegen aan zodat ze er uitspringen." En ook aan de veiligheid is gedacht. " De beelden kunnen weer en wind doorstaan. Ik moet alleen nog even navragen of er op de platte rompen geklommen mag worden. Want dat zie ik de zanger van de Urban Dance Squad wel doen."

Uit Brabants Dagblad 8 juni 1994, door Angelique Spaninks
Fotografie portret Jeroen Appels